Pomijając sam pomysł na nazwę, butelka prezentuje się całkiem swojsko. Etykieta prosta, biało-czerwona, patriotyczna! Jest też nowy kapsel, firmowy, prosto z Bojanowa. Szczerze mówiąc mam mieszane uczucia. Jakość zdjęcia browaru jest dość kiepska i mocno przyciemniona. Tak trochę tandetą trąci. Samo piwo prezentuje się już o wiele lepiej. Piana sporych rozmiarów jak na lagera, ładna i w miarę drobna. Długo nie gości w szklanicy i nie pozostawia nic po sobie niestety. Kolorek typowy dla stylu, złoty lekko mętny od braku filtracji. No i te bąbelki, unoszące się przez cały okres picia (o dziwo, nie jest ono mocno nagazowane, powiedziałbym w sam raz).

Wącham, bo już mogę (wyleczyłem się w końcu z tej cholernej grypy). No no, jest pełna słodowość. Co najdziwniejsze ale zarazem dość przyjemne, wspierają ją owoce. Ledwo co wyczuwalne ale zawsze. Całość nie jest jakoś oszałamiająco wyczuwalna, ale czego się spodziewać po lagerze. Co najważniejsze nie wyczuwam w nim żadnych wad, o których tak ostatnio się internety rozpisują. No nic, łykam, patriotyzm trza dokończyć. Znowu mamy pełną słodowość, dość słodką muszę przyznać. Przez ułamek sekundy da się wyczuć cytrusy z Cascade ale bardzo szybko przygniata je gorycz. No i tutaj mam problem. Jak większość ludzi czytających tego bloga wie, uwielbiam goryczkę. Ta w Toporku jednak średnio mi podeszła. Jest taka jakaś... tępa. Na początku myślałem, że to posmak metaliczny ale jednak nie. Biorę kolejne łyki żeby się w końcu domyśleć co to za posmak a tu nagle... koniec, pusto. Prawda jest taka, że jak na lagera bardzo przyjemnie się pije to piwo. Ten dziwny smak goryczy może być równie dobrze moim widzimisie. No to co, za strażaków!

Facebook Browaru / Gdzie wypijesz?