Debilizmu na drodze jest pełno, to samo tyczy się ścieżek rowerowych i lasów. Od razu wyprowadzę Was z błędu, nikt mi nie wyskoczył na trasie ani mnie nie potrącił. To ja jestem debilem, który kiedyś wyląduje na wózku jak będzie dalej taki nieostrożny. Zacznijmy może jednak od czegoś milszego, zrobiło się cieplej i słońce wyszło na jeden dzień. Idealna pora na wyjazd, w słuchawkach dalej darcie mordy (trochę lżejsze niż ostatnio) np. takie Epic Rock.

Rower! Pamiętam, że przeleciał nade mną. Szybkie oględziny i dzięki Bogu wyszedł cały z tej lotniczej przygody. Plecak! A w nim aparat, na szczęście zsunął mi się z ramienia i nie wylądowałem na nim. "Dureń i psychopata" pomyślałem sobie. Wina była po mojej stronie, nadmierna prędkość i patrzenie się na pierdoły to głupota podczas takiej jazdy. Resztę trasy (w sumie to większość) przejechałem spokojnie, piwo wypiłem dopiero w domu.

Wróciwszy do domu usiadłem sobie w ogrodzie i na spokojnie wyjąłem butelkę z plecaka. Trzeba przyznać, że Browar z Wąsem poszedł po najmniejszej linii oporu i wkleił wektorowe wąsy (różnego rodzaju) na czarne tło. Proste? Proste i sprytne zarazem. Nie wygląda to źle a i pasuje do całej koncepcji. Jak to mówi pierwszy bezrobotny rzeczypospolitej: trzeba tak zrobić żeby się nie narobić. Samo piwo koloru bursztynowego, opalizujące. Piana przyjemna, coś na półtora palca. Zbita ale szybko się redukuje do kożucha, który już zostaje do końca. W dodatku ma bardzo ładny, delikatny lacing.

Piwo buchające aromatem trzeba przyznać. Głównymi aktorami są karmel i pieczywo. Zaraz za nimi lekka, nektarowa słodycz i swoisty powiew ledwo co zroszonej trawy. Całość wydaje się cholernie orzeźwiająca. No tak, ale jak to mówią najważniejsze jest odczucie w ustach. Tutaj mamy pełną pełnie i treściwość. Jest karmel i lekka słodycz kwiatowa ale za długo się nimi nie nacieszymy. Oto na plan wchodzą zioła zmieszane z korą drzewną w postaci goryczki. Mocny strzał w twarz, wyraźny i lekko zalegający niepotrzebnie. Zaraz obok goryczy maszeruje posmak tytoniowy, przyznam się, że jeszcze się z takim czymś w piwie nie spotkałem. Nietypowe i intrygujące zarazem, dziwie się w sumie, że w aromacie nie było tego czuć. Niestety po ogrzaniu finisz zamienia się w mocno zalegającą serenadę pestek. Momentami wyczuwalny alkohol ale mi osobiście nie przeszkadzał. Nagazowanie średnie, pasuje. Ktoś kto lubi goryczkę i wszystko co z nią związane będzie na pewno zadowolony. Ja w sumie jestem ale nie obraziłbym się gdyby słody dały więcej czadu i próbowały dorównać tej goryczy. Mimo pierwszego wrażenia nie czułem się zapchany po ostatnim łyku.